educational

فیلم‌های علمی-تخیلی (Science Fiction یا Sci-Fi) یک ژانر سینمایی هستند که در آن، عناصر علمی و تخیلی به‌طور ترکیبی به کار می‌روند. این انواع فیلم‌ها عمدتاً بر روی مفاهیم علمی پیشرفته، فناوری‌های نوین، مسائل مرتبط با آینده، مسائل فلسفی و اختراعات تمرکز دارند. به عبارتی، در فیلم‌های علمی-تخیلی، عناصر و ایده‌هایی که در زمان حال وجود ندارند، به طور خیالی و تخیلی ترسیم می‌شوند.فیلم علمی تخیلی خوب

نمونه‌هایی از انواع فیلم‌های علمی-تخیلی عبارتند از:

1. فضایی و ماجراجویی علمی-تخیلی: این انواع فیلم‌ها در محیط فضایی و با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته روایت می‌شوند. مثال‌هایی از این دسته شامل سری فیلم‌های "ستاره‌های جنگی" (Star Wars) و "ستاره‌تا ستاره" (Star Trek) هستند.
2. پس‌زمینه‌های آینده: فیلم‌هایی که در آینده‌ای دور یا نزدیک قرار دارند و با تصور تغییرات فرهنگی، اجتماعی و تکنولوژیکی مختلف کار می‌کنند. مثال‌ها: "زمان‌بندی بازگشت به آینده" (Back to the Future) و "آی‌روبات" (I, Robot).
3. پس‌زمینه‌های آپوکالیپتیک و پس‌آخرالزمانی: فیلم‌هایی که داستان‌هایی از زمان‌های بعد از وقوع مصائب جهانی یا پس‌آخرالزمانی را روایت می‌کنند. مثال‌ها: "خرابکاران" (Mad Max) و "خوش آمدید به پایتخت" (The Hunger Games).
4. روبات‌ها و هوش مصنوعی: فیلم‌ها که به موضوعات مرتبط با هوش مصنوعی، روبات‌ها و اخلاقیات آن‌ها می‌پردازند. مثال‌ها: "بلید رانر" (Blade Runner) و "کورتناس" (Ex Machina).
5. سفر در زمان: این نوع فیلم‌ها به سفر در زمان و تغییراتی که ممکن است در گذشته یا آینده ایجاد شوند، می‌پردازند. مثال‌ها: "پارادوکس زمانی" (Timecrimes) و "پیام‌های مخفی در زمان" (Primer).
6. فضایی‌ها و انسان‌های بیگانه: فیلم‌هایی که با وجود موجودات بیگانه و ماجراجویی‌هایی در ارتباط با آن‌ها روایت می‌کنند. مثال‌ها: "انسان‌های آهنی" (Iron Man) و "سیگنال" (Contact).
7. زامبی‌ها و علمی-تخیلی ترکیبی: فیلم‌هایی که عناصر علمی-تخیلی را با عناصر ترسناک یا زامبی ترکیب می‌کنند. مثال: "به خوراک آمده" (The Matrix) و "جنگ‌جهانی زد" (World War Z).

این فقط نمونه‌ای از انواع مختلف فیلم‌های علمی-تخیلی است. این ژانر به عنوان یکی از محبوب‌ترین و پرطرفدارترین ژانرهای سینما محسوب می‌شود و همیشه ایده‌ها و داستان‌های جالبی را به مخاطبان ارائه می‌دهد.

فیلم های علمی تخیلی چه ویژگی هایی دارند؟

فیلم‌های علمی-تخیلی دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی هستند که آن‌ها را از سایر انواع فیلم‌ها متمایز می‌کنند. در زیر، ویژگی‌های اصلی این نوع فیلم‌ها را می‌توانید بیابید:

1. ترکیب علم و تخیل: فیلم‌های علمی-تخیلی عناصر و ایده‌های علمی و تخیلی را ترکیب می‌کنند. این انواع فیلم‌ها عمدتاً در زمینه‌هایی مانند فیزیک، روباتیک، فضاپیماها، زمان‌سفر و... که به طور طبیعی در دنیای واقعی وجود ندارند، فعالیت می‌کنند.پیشنهاد فیلم علمی-تخیلی
2. خیال‌پردازی در آینده: این فیلم‌ها اغلب در آینده یا دوران‌های پس‌آینده قرار دارند و تصویری از چگونگی تحولات اجتماعی، فناوری و محیطی را به نمایش می‌گذارند.
3. استفاده از تکنولوژی پیشرفته: در فیلم‌های علمی-تخیلی، تکنولوژی‌های پیشرفته و جدید بسیار مهم هستند. این تکنولوژی‌ها ممکن است واقعی باشند یا به طور خیالی و با تخیل ترسیم شده باشند.
4. استفاده از مفاهیم فلسفی و اخلاقی: این نوع فیلم‌ها اغلب به مفاهیم فلسفی و اخلاقی پرداخت می‌کنند، به عنوان مثال پرسش‌هایی از نوع "چه معنایی دارد بودن انسان؟" یا "چگونه تکنولوژی تأثیر می‌گذارد؟".
5. کاوش در مسائل انسانی: علاوه بر عناصر فناوری، فیلم‌های علمی-تخیلی به مسائل انسانی هم پرداخت می‌کنند، از جمله روابط انسانی، احساسات، هویت، تغییرات اجتماعی و...
6. محیط‌های خیالی و فضایی: اکثر فیلم‌های علمی-تخیلی دارای محیط‌های خیالی و فضایی هستند که از دنیای واقعی متمایز هستند. این محیط‌ها می‌توانند شهرها و سیاره‌ها، کهکشان‌ها و موجودات بیگانه را شامل شوند.
7. تحلیل اثرات و پیش‌بینی تغییرات: این فیلم‌ها ممکن است به تحلیل اثرات تکنولوژی، تغییرات اجتماعی و محیطی و همچنین پیش‌بینی تغییرات در آینده بپردازند.
8. تحت‌اللفظی مسائل علمی: در بسیاری از موارد، اطلاعات و مفاهیم علمی به صورت تحت‌اللفظی در داستان‌ها یا دیالوگ‌های فیلم‌های علمی-تخیلی قرار می‌گیرند.

همچنین، همین ویژگی‌های علمی-تخیلی به کمک طراحی‌های ویژه‌ای در مواردی نظیر موجودات بیگانه، روبات‌ها و تکنولوژی‌های پیشرفته، این انواع فیلم‌ها را از دیگر ژانرها متمایز می‌کند.اطلاعات بیشتر

در اینجا چند اصطلاح کاربردی در اینترنت که ممکن است برای شما مفید باشد، آمده است:

1. وبسایت: صفحه یا مجموعه‌ای از صفحات در اینترنت که اطلاعات، محتوا یا خدماتی را ارائه می‌دهد.
2. لینک: ارتباط قابل کلیک که به صفحات وبسایت‌ها، تصاویر، ویدیوها و محتوای دیگر اشاره دارد.
3. مرورگر وب: نرم‌افزاری که به شما امکان مشاهده وبسایت‌ها و اطلاعات آنلاین را می‌دهد، به عنوان مثال Google Chrome و Mozilla Firefox.
4. جستجوگر: وبسایت‌ها یا اپلیکیشن‌هایی که به شما امکان جستجوی اطلاعات در اینترنت را می‌دهند، مانند Google و Bing.
5. ایمیل: ارسال و دریافت پیام‌ها و فایل‌ها از طریق اینترنت با استفاده از ایمیل.اصطلاحات اینترنت
6. نرم‌افزار آنلاین: نرم‌افزارهایی که به صورت آنلاین در مرورگر وب اجرا می‌شوند و نیازی به نصب روی دستگاه شما ندارند، مانند Google Docs و Trello.
7. شبکه‌های اجتماعی: وبسایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی که به کاربران امکان برقراری ارتباط، اشتراک گذاری محتوا و ایجاد پروفایل شخصی را می‌دهند، مثل Facebook، Twitter و Instagram.
8. دانلود: دریافت فایل‌ها از اینترنت به دستگاه شما.
9. آپلود: ارسال فایل‌ها یا محتوا به سرویس‌های آنلاین یا ابری.
10. فایروال: نرم‌افزار یا سخت‌افزاری که امنیت شبکه شما را محافظت می‌کند و ترافیک ناخواسته را مسدود می‌کند.
11. پهنای باند: میزان داده‌ای که می‌توان در یک زمان خاص از شبکه دریافت یا ارسال کرد، معمولاً به مگابیت یا گیگابیت بر ثانیه.
12. پروتکل: قوانین و توافق‌نامه‌هایی که دستگاه‌ها در شبکه باید دنبال کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، مانند HTTP، HTTPS و TCP/IP.
13. رمزگذاری: فرآیند تبدیل اطلاعات به یک فرم غیرقابل فهم به منظور حفاظت از حریم خصوصی و امنیت.
14. کوکی: اطلاعات کوچکی که وبسایت‌ها در دستگاه شما ذخیره می‌کنند تا اطلاعاتی مانند ترجیحات ورود به سایت یا سبد خرید را به یاد بیاورند.
15. ویروس کامپیوتری: نرم‌افزارهای مخرب که به طور خودکار از طریق اجرای فایل‌ها یا لینک‌ها، به سیستم شما نفوذ می‌کنند و آسیب می‌زنند.
16. رمزنگاری انتها به انتها: فرآیند رمزگذاری اطلاعات از زمانی که ارسال می‌شوند تا زمانی که در مقصد رسیده و بازگشتگی به حالت اصلی را دارند.
17. VPN (شبکه خصوصی مجازی): ابزاری برای ایجاد ارتباط امن و مخفیانه بین دستگاه شما و اینترنت، که حریم خصوصی شما را حفظ می‌کند.
18. نسخه پشتیبان: کپی از اطلاعات مهم و فایل‌های شما که در صورت از دست رفتن یا خرابی، بهترین نسخه پایگاه‌داده را ایجاد می‌کند.

این فهرست تنها یک برخورد اولیه است و دنیای اینترنت دارای اصطلاحات بسیاری است. همچنین، بهتر است به تطابق با زمینه و نیازهای خود، به تحقیق بیشتری در مورد اصطلاحات مرتبط با آن بپردازید.

تاریخچه موسیقی سینمایی به اوایل دهه 1890 با ظهور سینما و فیلم‌های نیم‌صامت (فیلم‌هایی که همراه تصاویر، صدا نداشتند) برمی‌گردد. ابتدا فیلم‌های نیم‌صامت موسیقی زنده یا ضبط شده نداشته و اجراهای زنده معمولاً با اجرای یک پیانو یا ارکستر به‌همراه فیلم انجام می‌شد.

در سال 1927، با انتشار فیلم صامت "آرتیست" (The Jazz Singer)، اولین فیلم با ترکیب صدا و تصویر منتشر شد. این فیلم اولین کار موسیقی‌دار به حساب می‌آید. از آن زمان به بعد، همراهی موسیقی با تصاویر در فیلم‌ها رایج شد و موسیقی سینمایی به‌عنوان یک جزء مهم و تأثیرگذار از فیلم‌ها شناخته شد.

در دهه‌های بعد، با پیشرفت تکنولوژی فیلم‌سازی و ضبط صدا، موسیقی سینمایی به صورت حرفه‌ای‌تر و پیچیده‌تری تولید شد. ارکسترهای بزرگ، اجرای‌های زنده و فنوم اصطکاکی (سیستم تولید صدا از دیسک‌های گرافونی) به منظور تهیه موسیقی سینمایی استفاده می‌شدند. تاریخچه موسیقی سینمایی

در دهه 1930، شرکت‌های موسیقی اقدام به تشکیل بخش‌های موسیقی سینمایی خود نمودند و موسیقیدانان معروفی مانند مکس استاینر (Max Steiner) و اریک وولفگانگ کورن‌گلد (Erich Wolfgang Korngold) به‌عنوان موسیقیدانان اصلی در فیلم‌ها شناخته شدند.

در دهه‌های 1940 و 1950، با پیشرفت‌های بیشتر در تولید موسیقی سینمایی، اسکور فیلم‌ها متنوع‌تر و پیچیده‌تر شد. موسیقیدانان مشهوری مانند موریس جار، الفرد نیومن، برنارد هرمن و امیل نوآرا به‌عنوان برخی از موسیقیدانان برجسته این دوره شناخته می‌شوند.

در دهه 1960، با ظهور نوسان در صنعت سینما و تغییر سلیقه‌ها، از موسیقی‌های نوآرا، پاپ و راک در فیلم‌ها استفاده شد. آهنگ‌های معروف از فیلم‌هایی همچون "The Sound of Music" و "James Bond" از جمله نمونه‌هایی هستند که به این دوره باز می‌گردند.

در دهه‌های بعدی تا به امروز، موسیقی سینمایی همچنان به صورت گسترده‌ای در صنعت سینما استفاده می‌شود. موسیقی‌های سینمایی برای برجسته کردن احساسات، افزایش جذابیت فیلم، ایجاد هویت شخصیت‌ها و ایجاد حس مکان و زمان در فیلم‌ها بسیار مهم هستند. موسیقی سینمایی همچنین به‌عنوان آثار هنری مستقل شناخته شده و موسیقیدانانی مانند جان ویلیامز، انیو موریکونه، هانس زیمر، هوارد شور، الن برنستین و داین ایس مؤثر و برجسته در این زمینه هستند.بیشتربخوانید

غذای انگشتی (finger food) به غذاهایی اطلاق می‌شود که کودکان می‌توانند با استفاده از انگشتان خود بخورند بدون اینکه نیاز به استفاده از قاشق و چنگال داشته باشند. غذای انگشتی معمولاً برش‌های کوچک، برش‌های نازک یا موادی هستند که به راحتی در دست کودکان قرار می‌گیرند و قابلیت گازگرفتن و جویدن آن‌ها را دارند.غذای انگشتی برای کودک

برخی از نمونه‌های رایج غذای انگشتی برای کودکان عبارت‌اند از:

1. سیب‌زمینی پخته: سیب‌زمینی پخته که به صورت برش‌های نازک و طولانی قرار داده شده است، به عنوان یک غذای انگشتی محبوب است.
2. موز: موز به دلیل نرمی و طعم شیرین‌اش، یک انتخاب عالی برای غذای انگشتی است.
3. آووکادو: برش‌های نرم آووکادو باعث ایجاد یک غذای انگشتی سالم و خوشمزه می‌شود.
4. ماست یا پنیر: برش‌های کوچک ماست یا پنیر نیز به عنوان غذای انگشتی مناسب هستند.
5. سبزیجات تازه: می‌توان سبزیجات تازه مانند خیار، کدو و گوجه‌فرنگی را نیز به عنوان غذای انگشتی ارائه داد.
6. میوه‌های تازه: میوه‌هایی مانند انگور، توت‌فرنگی، هلو، توت‌های خشک و زردآلو به عنوان گزینه‌های غذای انگشتی مناسب هستند.
7. نان‌های نرم: نان‌های نرم به صورت برش‌های کوچک نیز گزینه‌های خوبی برای غذای انگشتی هستند.

در هنگام ارائه غذای انگشتی به کودکان، بهتر است از موادی استفاده شود که به راحتی گاز گیرند و جویده شوند تا احتمال خفگی کاهش یابد. همچنین، بهتر است از مواد غذایی نرم و خرد شده استفاده کنید تا کودک بتواند به‌راحتی غذا را در دهان خود بگذارد و از آن لذت ببرد. قبل از ارائه هر نوع غذای انگشتی به کودک خود، مطمئن شوید که غذا مناسب برای سن او است و از غذاهای محتمل‌تر به عنوان آلرژی‌زا حذر کنید. همچنین، همیشه باید کودک را در حین خوردن غذا نظارت کنید تا هرگونه مشکل یا خطر خفگی احتمالی را کاهش دهید.اطلاعات بیشتر

اتصال گوشی به تلویزیون از طریق چندین روش امکان‌پذیر است، به دلیل تنوع مدل‌ها و نوع درگاه‌ها در دستگاه‌های گوشی و تلویزیون‌ها. در زیر، چندین روش رایج برای اتصال گوشی به تلویزیون آورده شده است:

1. اتصال با کابل HDMI: این روش از طریق یک کابل HDMI است که یک طرف آن به پورت HDMI گوشی شما متصل می‌شود و طرف دیگر به پورت HDMI تلویزیون. این روش برای اکثر گوشی‌ها و تلویزیون‌ها مناسب است و کیفیت تصویر بسیار خوبی دارد.
2. اتصال با کابل MHL: برخی گوشی‌ها از تکنولوژی MHL پشتیبانی می‌کنند که با استفاده از یک کابل MHL، می‌توانید گوشی خود را به تلویزیون متصل کنید. این روش برای تلویزیون‌هایی که پورت HDMI آن‌ها قابل دسترسی استفاده می‌شود.
3. اتصال با کابل AV: برخی گوشی‌ها دارای پورت‌های AV (صوت و تصویر) می‌باشند که می‌توانید با استفاده از یک کابل AV مناسب، گوشی خود را به تلویزیون متصل کنید.
4. اتصال بی‌سیم با Chromecast یا Miracast: اگر گوشی و تلویزیون هر دو از تکنولوژی Chromecast یا Miracast پشتیبانی کنند، می‌توانید از این ویژگی‌ها برای اتصال بی‌سیم گوشی به تلویزیون استفاده کنید و محتوای گوشی خود را روی تلویزیون نمایش دهید.
5. اتصال با HDMI Wireless Display Adapter: اگر تلویزیون شما از اینترنت بی‌سیم پشتیبانی می‌کند، می‌توانید از HDMI Wireless Display Adapter استفاده کنید تا گوشی خود را بی‌سیم به تلویزیون متصل کنید و محتوای آن را به صورت بی‌سیم نمایش دهید.

همچنین، در بعضی مدل‌ها از تلویزیون‌ها و گوشی‌ها می‌توانید از فناوری‌هایی مانند DLNA و AirPlay نیز استفاده کنید تا گوشی خود را به تلویزیون متصل کرده و محتواهای مختلف را به صورت بی‌سیم انتقال دهید.

AirPlay چیست؟

AirPlay یک فناوری توسعه‌یافته توسط Apple است که به کاربران اجازه می‌دهد دستگاه‌های مبتنی بر iOS و macOS خود را به تلویزیون‌ها، بلندگوها، و دستگاه‌های دیگر متصل کنند و محتواها را به صورت بی‌سیم انتقال دهند. این فناوری اجازه می‌دهد تا تصاویر، ویدئوها، صداها و صفحات وب را به تلویزیون‌ها یا دستگاه‌هایی که از AirPlay پشتیبانی می‌کنند، ارسال کنید و آن‌ها را روی صفحه بزرگتر یا بلندگوهای قدرتمندتر پخش کنید.

با استفاده از AirPlay، می‌توانید محتواهایی مانند فیلم‌ها، عکس‌ها، موسیقی، ویدئوهای آنلاین و محتواهای اپلیکیشن‌ها را از دستگاه‌های iOS (مانند آیفون و آیپد) و macOS (مانند مک‌بوک و مک‌بوک پرو) به تلویزیون‌ها یا دستگاه‌های متصل به تلویزیون، مثل Apple TV، بلندگوهای هوشمند، و رسیورهای شبکه ارسال کنید.

برای استفاده از AirPlay، تلویزیون یا دستگاه هدف و دستگاه iOS یا macOS خود باید در یک شبکه بی‌سیم یا اتصال اینترنت داشته باشند و به یکدیگر متصل شوند. سپس با استفاده از نرم‌افزار AirPlay بر روی دستگاه iOS یا macOS، می‌توانید محتواها را به صورت بی‌سیم از دستگاه خود به تلویزیون یا دستگاه هدف ارسال کنید.

این فناوری برای تماشای فیلم‌ها، عکس‌ها و ویدئوها به صورت بزرگتر و با کیفیت بالاتر از روی صفحه تلویزیون بسیار مفید است. همچنین، با استفاده از AirPlay می‌توانید محتواهای آنلاین را از اپلیکیشن‌ها یا مرورگرها به تلویزیون منتقل کنید و به صورت بی‌سیم از سیستم صوتی تلویزیون یا بلندگوها پخش کنید.

1- از تمرین های پراکنده استفاده کنید. برای اینکه یک مفهوم از حافظه موقت کاری شما به حافظه بلندمدت شما منتقل شود، باید دو چیز اتفاق بیفتد: مفهوم باید به یاد ماندنی باشد و باید تکرار شود. از تکرار استفاده کنید تا اطلاعات را محکم در حافظه خود جای دهید. تکنیک های تکرار می توانند شامل چیزهایی مانند فلش کارت ها، استفاده از نکات ساده در این بخش و خودآموزی باشند. مطالعه و تکرار خود را در طول چند روز افزایش دهید.

2- آن را بنویسید به نظر می رسد نوشتن به ما کمک می کند تا اطلاعاتی را که می خواهیم یاد بگیریم عمیق تر رمزگذاری کنیم زیرا ارتباط مستقیمی بین دست و مغز ما وجود دارد. سعی کنید یادداشت های خود را با دست در حین سخنرانی یا بازنویسی و سازماندهی مجدد یادداشت ها یا اطلاعات با دست پس از یک سخنرانی بنویسید. در حالی که شما در حال نوشتن مفهومی هستید که می خواهید به خاطر بسپارید ، سعی کنید اطلاعات را با صدای بلند بگویید و مفهوم را نیز تجسم کنید.

3- گروه های معنی دار ایجاد کنید. یک استراتژی خوب برای به یاد آوردن ایجاد گروه های معنی دار است که مواد را ساده می کند. به عنوان مثال ، بیایید بگوییم که شما می خواستید نام چهار گیاه را به خاطر بسپارید - Garlic ، Rose ، Hawthorn و Mustard. حروف اول به اختصار GRHM ، بنابراین می توانید آن را با تصویر یک کراکر گراهام وصل کنید. اکنون تمام کاری که شما باید انجام دهید این است که به یاد داشته باشید که یک کراکر گراهام را تصویر کنید و نام گیاهان به یاد می آورید.

4- از mnemonics استفاده کنید. mnemonics سیستم ها و ترفندهایی هستند که اطلاعات را به یاد ماندنی می کنند. یک نوع رایج این است که اولین حرف هر کلمه در یک جمله نیز اولین حرف هر کلمه در یک لیست است که باید به خاطر سپرده شود.

https://en.wikipedia.org/wiki/Mnemonic

برای مثال، بسیاری از کودکان ترتیب عملیات در ریاضی را با استفاده از جمله لطفا ببخشید خاله عزیز من سالی یاد گرفتند.

5- با خودت صحبت کن ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد ، اما صحبت کردن با خود در مورد مطالبی که می خواهید به خاطر بسپارید می تواند یک ابزار حافظه مؤثر باشد. سعی کنید به جای اینکه اطلاعات را به سادگی برجسته کنید یا دوباره بخوانید ، با صدای بلند صحبت کنید.

6- ورزش! به طور جدی! مطالعات نشان می دهد که ورزش می تواند حافظه و توانایی های یادگیری ما را بهبود بخشد زیرا به ایجاد نورون در مناطقی که مربوط به حافظه هستند کمک می کند. آموزش قلبی و مقاومت (وزنه ها) هر دو دارای جلوه های قدرتمندی هستند ، بنابراین آنچه را برای شما بهتر می کند انجام دهید.چگونه می توانم مهارت های زندگی را در ورزش توسعه دهم؟

7- تمرین درگیری. Interleaving ایده مخلوط کردن یا مهارت های متناوب یا مفاهیمی است که می خواهید به خاطر بسپارید. به عنوان مثال ، مدتی را صرف حفظ کلمات واژگان برای کلاس علوم خود کنید و سپس بلافاصله به مطالعه تاریخ ها و نام های تاریخی برای کلاس تاریخ خود بروید. این کار را با تمرین چند مشکل ریاضی دنبال کنید و سپس به تعاریف علمی بروید. این روش ممکن است در ابتدا گیج کننده به نظر برسد ، اما در پایان نتایج بهتری نسبت به صرف دوره های طولانی در همان مفهوم به دست می آورد.

رعایت این نکات تغذیه ای می تواند به شما در مدیریت استرس و تامین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز بدن برای مدیریت بهتر بحران یا زمان استرس کمک کند:

یک رژیم غذایی متعادل براساس راهنمای غذایی کانادا بخورید و روی وعده های غذایی که حاوی سبزیجات و میوه جات، غلات کامل و پروتئین مانند گوشت بدون چربی، مرغ، ماهی، لوبیا، تخم مرغ، آجیل، شیر یا سویا، پنیر یا ماست هستند، تمرکز کنید.چشم انداز غذایی و رفتار های روانشناختی جالب در مورد غذا خوردن

توجه داشته باشید که چه، چرا و چقدر می خورید. اگر متوجه شدید که وقتی گرسنه نیستید غذا می خورید، یک دفتر خاطرات غذایی و احساسات داشته باشید تا مشخص کنید چه چیزی باعث خوردن شما می شود.

غذاهای سالم را برای وعده های غذایی و میان وعده ها در خانه نگه دارید و اگر احساس گرسنگی برای خوردن می کنید، هر بار یک وعده برای خود بخرید.

با استفاده از تایمر یا آلارم تلفن همراه، اگر میل شدیدی به استرس دارید ۱۵ دقیقه صبر کنید، سپس اگر واقعا گرسنه هستید دوباره ارزیابی کنید؛ ممکن است متوجه شوید که این میل از بین رفته است.

همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید و مرتب آب بنوشید.

همیشه روز را با صبحانه شروع کنید. بعد از این، هر 3 تا 4 ساعت یک وعده غذایی یا میان وعده با اندازه متوسط بخورید. ممکن است برای حفظ انرژی خود نیاز به برنامه ریزی میان وعده ها در بعدازظهر یا عصر نیز داشته باشید.

از مصرف بیش از حد کافئین و الکل خودداری کنید. با نوشیدنی های گرم یا سرد بدون کافئین یا آب با تکه ای لیمو یا لیموترش استراحت کنید.

فعالیتی را که از آن لذت می برید پیدا کنید و زمانی را برای شرکت در آن برنامه ریزی کنید. فعال بودن یک کاهش دهنده استرس است.

7 تا 8 ساعت خواب شبانه به شما کمک می کند تا انرژی بیشتری داشته باشید و همچنین به کاهش هوس غذایی کمک می کند.

اگر پیروی از این پیشنهادات برایتان دشوار است، از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود، مانند یک مشاور، پرستار یا پزشک، بخواهید که برای راهنمایی بیشتر به متخصص تغذیه دانشگاه ارجاع دهد.

https://wikivedia.ir/28546/

چه زمانی باید برای مقابله با بیماری مزمن خود به دنبال کمک باشم؟

در زیر چک لیستی از منابع و سیگنال های استرسی که ممکن است با بیماری مزمن تجربه کنید آمده است. هر چه زودتر از یک ارائه دهنده سلامت روان کمک بگیرید تا به شما کمک کند بیماری خود را بهتر درک کنید و با آن کنار بیایید.

منابع استرس شما:

بیماری مزمن

عدم اطمینان در مورد آینده.

غیرقابل پیش بینی بودن بیماری

ناتوانی

مشکلات مالی

علائم استرس:

بی حوصلگی و مشکل در روابط

اضطراب، تنش، غم

از دست دادن علاقه به چیزهایی که زمانی از آن ها لذت می بردید.

خواب آشفته

خستگی

درده ای بدن از جمله سردرد

مسائل شناختی

اگر من یک بیماری مزمن دارم، چگونه می توانم زندگی خود را بهتر کنم؟

مهم ترین قدمی که می توانید بردارید این است که به محض اینکه احساس کردید توانایی مقابله با آن را ندارید، به دنبال کمک باشید. اقدام زودهنگام به شما در درک و مقابله با اثرات متعدد یک بیماری مزمن کمک می کند. یادگیری مدیریت استرس به شما کمک می کند تا دیدگاه فیزیکی، عاطفی و معنوی مثبتی نسبت به زندگی داشته باشید.

اگر از یک ارائه دهنده سلامت روان کمک بخواهید، هر دوی شما می توانید یک برنامه درمانی برای رفع نیازهای خاص خود طراحی کنید. این استراتژی ها می توانند به شما کمک کنند تا حس کنترل خود را دوباره به دست آورید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید. اگر شما از افسردگی رنج می برید، ارائه دهنده شما ممکن است داروهایی را برای کمک به تنظیم خلق و خوی شما و ایجاد احساس بهتر برای شما تجویز کند.بیشتر بخوانید

البته کارهایی وجود دارد که می توانید به تنهایی انجام دهید که به شما کمک می کند. اینها شامل نکاتی مانند:

خوردن یک رژیم غذایی سالم.

تا جایی که می توانید فعالیت بدنی داشته باشید.

اجتناب از مکانیسم های مقابله ای منفی مانند سوء مصرف الکل و مواد.

کاوش در فعالیت های کاهش استرس مانند مدیتیشن.

انجام تعهداتی که واقعاً نیازی به انجام آنها ندارید یا نمی خواهید انجام دهید.

درخواست کمک در زمانی که به آن نیاز دارید.

در ارتباط ماندن با خانواده و دوستان.

https://en.wikipedia.org/wiki/Chronic_condition